معرفی کتاب

معرفی نویسنده

خلاصه‌ای از کتاب

جملاتی از متن کتاب

• 1- گول نخورید: تنبلی، شکل واحدی ندارد. آدم‌های پرانرژی، ممکن است شبیه هم باشند اما تنبل‌ها هر کدام با سرعت‌های متفاوت ساز خودشان را می‌زنند. بعضی‌ها شق‌القمر می‌کنند و سر کار می‌روند، بعضی‌ها در خانه می‌مانند و همسران پرانرژی‌شان با دنیای روزمره سر و کله می‌زنند، بعضی‌ها هم واقعا رشد علف – یا معادل امروزی‌اش، تلویزیون – را تماشا می‌کنند.
• 2- بنابراین سخت است که مثلا آدم روایت او از تنبلی، کتاب نخواندن یا لذت ادبیات ژانر را بخواند و اگر در کشمکش درونی این وضعیت ها با او شریک است، احساس گناهش حداقل کمی تسلی پیدا نکند. کریستال - چه معتقد باشیم این کار را در نوشته هایش می کند چه نباشیم - توجیه گر - یا بهتر بگوییم - وکیل مدافع خوبی به نظر می آید، به خصوص برای مخمصه ها و محکمه های درونی، بر سر چالش هایی که خود را مقابل خود می نشانند.
• 3- نویسنده‌ها با بقیه فرق دارند. نه همه‌ی نویسنده‌ها - نه آن‌ها که فقط برای پول و درآمدش می‌نویسند - بلکه شاعرها، رمان‌نویس‌ها و مقاله‌نویس‌هایی که فکر می‌کنند چاره‌ای جز نوشتن ندارند، که جبر نوشتن را هم سنگ جبر اندیشیدن می‌دانند و بنابراین با سطرهایی که روی کاغذ می‌آید، از بودن و هستن خودشان باخبر می‌شوند. برای این‌ها هر اتفاقی فقط به این دلیل رخ می‌دهد که به نثر یا نظم تبدیل شود؛ ادبیات، خود محض است که به هیئت چاپ درآمده. اعتقاد راسخ است به این‌که تجربه فقط با نوشته شدن به انجام می‌رسد.
• 4- چه اعتقاد غریبی! چه ایرادی دارد زندگی وقف کلمات مکتوب نشده باشد؟ چرا آدم باید فکر کند اندیشه‌ها و احساساتش را باید با دیگران به اشتراک بگذارد؟ چنین نزدیکی و صمیمیتی حتی در پس نقاب داستان به نظر بی‌حیایی می‌آید چرا که نویسنده با این‌که در رویدادها دخل و تصرف می‌کند، کار اصلی‌اش علنی کردن لحظات خصوصی است. رمان‌نویس مثل یک جاسوس متعهد، سرنوشت و احساسات دیگران را بخشی از خیر اعظم می‌بیند و جزئی از هدف والاتر. گراهام گرین، نویسنده‌ای که از جاسوسی هم بی‌خبر نبود فکر می‌کرد «خرده‌ای یخ در قلب نویسنده هست»، - و می‌شود به توصیفش افزود - خرده‌ای که می‌تواند به تیزی یخ‌شکن باشد.
• 5- در جامعه‌ای که موفقیت مالی را با فراست، کاردانی و پرستیژ اجتماعی مترادف می‌داند، خوب پول درنیاوردن معانی خاص خودش را دارد. غیر از مشاغلی که در آن‌ها پول، مساله و دغدغه اصلی نیست – مثل معلمی یا دیپلماسی یا فیلم‌سازی مستند – تصور عامه درباره صاحبان کم‌درآمد بقیه شغل‌ها این است که اعتماد به نفس یا عُرضه لازم برای پول‌دار شدن را نداشته‌اند.