معرفی کتاب

معرفی نویسنده

خلاصه‌ای از کتاب

جملاتی از متن کتاب

• 1- مسیرخانه تا محل کارتان را در نظر بیاورید. سوار ماشین‌تان می‌شوید. از پارکینگ خارج می‌شوید. از خیابان‌تان خارج می‌شوید. به کمربندی می‌روید و بیست دقیقه رانندگی می‌کنید. پنج دقیقه بعد ماشین‌تان را پارک می‌کنید. حالا به مسیری که پیموده‌اید، فکر کنید. در این مسیر چه فروشگاه‌هایی را در سمت راست جاده دیده‌اید؟ آمریکایی‌هایی که از محلی مسکونی به محلی تجاری می‌روند، پمپ بنزین، استارباکس، دانکن دونانس و دیگر مکان‌های ارائه‌دهنده‌ی صبحانه را در سمت راست جاده می‌بینند که همان چیزی است که افراد سر صبح می‌خواهند. حالا مسیرتان را از محل کار به خانه تصور کنید. در سمت راست جاده چه می‌بینید؟ وقتی همان آمریکایی‌ها به سمت خانه و منطقه‌ای مسکونی می‌روند، احتمال بیشتری وجود دارد که مراکز خرید، خواربارفروشی و رستوران‌هایی را در سمت راست جاده ببینند؛ همان چیزهایی که افراد پس از کار می‌خواهند. در جهان، برنامه‌ریزی خرده‌فروشی‌ها، هم‌سو بودن یا نبود محل کسب‌وکارها با جریان ترافیک از قانونی به نام «قانون گردش به چپ ممنوع» پیروی می‌کند. در دنیای خرده‌فروشی، مشتریان سرزده اهمیتی حیاتی دارند و یکی از مهم‌ترین عوامل جذب مشتریان سرزده این است که کدام سمت جاده باشید. هدف این است که در زمان درستی از روز در جایی باشد که مشتری با گردش ماشین‌اش به راست بتواند به محل کسب‌تان برسد. کسب‌وکارهایی مانند کافی‌شاپ‌ها که پیش از رفتن به محل کارمان به آن‌ها نیاز داریم، باید در سمت راست ترافیک صبحگاهی باشند. کسب‌وکارهایی هم که مشتریان پس از کار به سراغ‌شان می‌آیند، باید در سمت راست ترافیک غروب باشند. احتمال بیشتری وجود دارد که افراد به راست بپیچند و به چپ نپیچند. با وجود ترافیک ممکن است چند دقیقه طول بکشد تا بتوانید به چپ بپیچید. خیلی‌ها چنین صبری ندارند. پیچیدن به راست، کار سریع‌تر و ایمن‌تری است و البته که به دلیل بهینه‌سازی‌های برنامه‌ریزان خرده‌فروشی‌ها، ترافیک هم به طرز چشمگیری به همان سو می‌رود. تا به حال از بزرگ‌راه خارج شده‌اید که بنزین بزنید و سپس ببینید که همه‌ی پمپ بنزین‌ها در سمت دیگر جاده‌اند؟ این همان «قانون گردش به چپ ممنوع» است. شما در مسیر مخالف جریان مورد انتظار ترافیک هستید. پرسش: چرا مشتریان‌مان جاده را به خاطر ما دور زدند؟ پاسخ: چنین کاری نکردند.
• 2- جامعه غربی در دام سه فرض گیر افتاده است: 1) اینکه هدف زندگی به حداکثر رساندن منافع شخصی و ثروت شماست ، 2) اینکه ما افرادی هستیم که در یک دنیای خصمانه گرفتار شده ایم ، و 3) اینکه اینها طبیعی و اجتناب ناپذیر است.  این ایده ها ما را از هم جدا می کنند ، ناتوان نگه می دارند و تخیل ما را برای آینده محدود می کنند. وقت آن است که آنها را با چیز جدید جایگزین کنیم. این می تواند آینده ما باشد در مورد چگونگی رسیدن به اینجا و نحوه تغییر مسیر است. در حالی که دستیابی به ثروت نوآوری و شکوفایی ایجاد کرده است ، همچنین این باور ضمنی را تثبیت کرد که انتخاب صحیح در هر تصمیم ، هر کدام از گزینه ها که بیشترین سود را داشته باشد است. پاسخ این نیست که از شر پول خلاص شوید. این است که مفهوم ارزش خود را گسترش دهیم. با اختصاص ارزش منطقی به ارزشهای دیگر غیر از پول - مواردی مانند جامعه ، هدف و پایداری - می توانیم انرژی خود را برای ساختن جامعه ای سخاوتمند ، عادلانه و آماده برای آینده متمرکز کنیم. با بازخوانی مجدد تعریف ما از ارزش ، دنیای کمبود می تواند به دنیای فراوانی تبدیل شود. امیدوار ، اما کاملا مستحکم ، پر از راه حل های مشخص و سرشار از خلاقیت ، این می تواند آینده ما باشد که با درخشش جهانی را که در آن زندگی می کنیم کالبدشکافی می کند و نقشه راهی به جهانی که قادر به ساخت آن هستیم به ما نشان می دهد.