معرفی کتاب

معرفی نویسنده

خلاصه‌ای از کتاب

جملاتی از متن کتاب

• 1- بعدازظهر که به خانه برگشتیم، مار آبی عظیمی دیدیم که گردنش را به چارچوب در میخ کرده بودند. سیاه بود و مثل فسفر درخشان. چشم‌هایش هم چنان برق می‌زد، آرواره‌هایش از هم بازمانده بود و دندان‌های اره مانندش بیرون زده بود، چنان‌که گویی طلسم کولی‌هاست. در آن ایام، من فقط نه سالم بود و با دیدن آن منظره چنان وحشت‌زده شدم که صدایم در گلو خفه شد، اما برادرم که دو سال از من کوچک‌تر بود، کپسول اکسیژن و ماسک و باله‌ها را زمین انداخت و همان‌طور که از ترس جیغ می‌کشید پا به فرار گذاشت. دوشیزه فوربس از بالای پله‌های سنگی پرپیچ و خمی که از صخره‌های کنار بارانداز تا خانه بالا می‌آمد، صدای جیغ او را شنید و مضطرب و رنگ‌پریده به سوی ما دوید اما همین که چشمش به آن جانور میخکوب شده افتاد، به دلیل وحشت ما پی برد. همیشه می‌گفت وقتی دو بچه با هم بیفتند در کاری که هر کدامشان به تنهایی می‌کند، مقصرند. این بود که برای جیغ برادرم، هر دوی ما را سرزنش کرد و چون نتوانسته بودیم جلوی خودمان را بگیریم، ما را به باد سرکوفت گرفت. به زبان آلمانی حرف می‌زد و نه به زبان انگلیسی که در قراردادش به عنوان معلم سرخانه تصریح‌شده بود که با این زبان صحبت کند. آلمانی حرف زدنش شاید به این علت بود که خودش هم وحشت کرده بود اما حاضر نبود اقرار کند. همین که نفسی تازه کرد، دوباره به زبان انگلیسی خشک و بی احساس و وسواس خانم معلمی‌اش برگشت. به ما گفت: «این مار helema Muraena است، این اسم را به این دلیل رویش گذاشته‌اند که از نظر یونانی‌های باستان جانور مقدسی بوده».
• 2- «تا او را دیدم که با گام‌های آرامِ یک شیر ماده از کنارم گذشت، با خود اندیشیدم: «این زیباترین زنی است که در عمرم دیده‌ام.» شبحی ملکوتی بود که لحظه‌ای هستی یافت و بین انبوه جمعیتی که در فرودگاه بودند از نظر ناپدید شد. ساعت نه بامداد بود. تمام شب یکریز برف باریده بود و رفت‌وآمد اتومبیل‌ها در خیابان‌های شهر، سنگین‌تر از همیشه بود و در بزرگراه‌ها که کامیون‌ها پشت سر هم صف بسته بودند و شیشه‌های اتومبیل‌ها در برف بخار گرفته بود، ترافیک حتی کندتر بود. با این همه، در سالن فرودگاه هنوز بهار بود. پشت سرِ زنی هلندی ایستاده بودم که تقریبآ یک ساعت درباره وزن یازده چمدانش چک و چانه می‌زد. رفته‌رفته داشتم خسته می‌شدم که آن شبح زودگذر را دیدم و نفس در سینه‌ام حبس شد. این بود که نفهمیدم چه‌طور قال قضیه کنده شد. آنگاه متصدی صدور بلیت پرواز، درباره حواس‌پرتی‌ام متلکی پراند و مرا از ابرها پایین کشید. به بهانه پوزش‌خواهی پرسیدم به عشق در نگاه اول، اعتقاد دارد یا نه. گفت: «البته، عشق جز از این راه، امکان‌پذیر نیست.»